Licht op onze binnenruimtes
Elk huis vertelt zijn verhaal. Een plek van liefde en herinneringen, een smeltkroes van het alledaagse en het onverwachte, een cocon van troost, een toevluchtsoord voor weerzien — het herbergt onze smaken en kleedt onze dromen. Met deze drie aaneengeschakelde kamers — typisch voor Brusselse appartementen — verwijdert Hectare de gevels om het dagelijkse leven, zijn rituelen en zijn emoties te verkennen.

Van de ronding van een kostbare lepel tot die van een fles waarvan de wand in een sieraad verandert, en via planten die overvloed symboliseren, blaast Gésine Hackenberg nieuw leven in het stilleven — hier en nu.
Voor Jiye Yun brengt het sieraad zijn drager van openbare ruimtes naar huiselijke sferen. Haar spel met schaal, tegels en mozaïek voert ons van de gangen van de metro naar de cocon van de badkamer — een luchtige verkenning van illusie en vertrouwdheid.
Ook bij Hyun-seok Sim is illusie aanwezig: zijn technische vernuft uit zich in een figuratief en fascinerend oeuvre. Door de uiterste precisie van hoeken en rondingen onthult het alledaagse zich in al zijn duizelingwekkende evidentie.
Het huis is een plaats van intimiteit. Melanie Bilenker vangt deze essentie in haar motieven, materialen en technieken. Haar broches, als miniatuurschilderijen, tonen scènes en details uit het dagelijks leven — gemaakt van haar op papier — waar extreme vaardigheid en diepe tederheid samenkomen.
Het huis staat ook voor herinnering en toekomst, oorsprong en elders. Het Oosten en het Westen die Zhipeng Wang samenbrengt en samenvat. Met thee en koffie creëert hij ringen, kettingen en broches waarin de paden van identiteit zich verstrengelen.
Met zijn sleutels aan een ketting — zijn snoepsteen, tijdloze horloges en trouwring met onmiddellijke vervaldatum — speelt Yichen Dong, tussen speelsheid en kritiek, met onze gewoontes en referentiepunten.
In de vitrine: textielwerken van het collectief Maak&Transmettre, en keramiek van Coline Rosoux en Claire Lezier.